مدال افتخار

مدال افتخار

همیشه بناز به مینو

وُ به آ مغُون بلندی

ای هما نقطه ی جنوبِن

که همَه بهشت اگندی

به خدا ایجا بهشتن

چون دلِ مردمی گرمِن

جلوِ دلونِ ای شهر

روی خورشید پُرِ شرمِن

مِث مودمُون مینو تو بگه بگه کجا هَه

اگه ایجا رونقی نین به خدا ایجا صفا هَه

مِه مدال افتخارُم یَتا بند گل یاسمینِن

مینووُم لوُت چه خُشکِن بی چه رنگ و روت پَریدِن

بی چه مود و شو زِ باغات دِگه شوز نَن و سفیدِن

بی چه رو سینه و دشتت ایی همه زخم و شِکافِن

هیله هو دادِن به ای شهر بهتر از هزار تا آهِن

گپ بی هویی شهرُم گپ امروز صبا نَن

حق گتِن از صاحب حق به خدا ، ایی تو روا نَن

تا همیشه تا تو دنیام ، اسم مینوو اَزنُم جار

ای خدا به شهر جُونُم خودت بِبَه یار

مِث مودمُون مینو تو بگه بگه کجا هَه

اگه ایجا رونقی نین به خدا ایجا صفا هَه

مِه مدال افتخارُم یَتا بند گل یاسمینِن

مینووُم لوُت چه خُشکِن بی چه رنگ و روت پَریدِن

بی چه مود و شو زِ باغات دِگه شوز نَن و سفیدِن

بی چه رو سینه و دشتت ایی همه زخم و شِکافِن

هیله هو دادِن به ای شهر بهتر از هزار تا آهِن